al nos dialèt d'Abriga - Carneuàl -

[Luisa]

Al carneual an da li nosi tradizüu d’Abriga.

Ueramènt, forsi par dach pü spazi al “sunà da mars”
che ilò an mesèt al ué a dré,
al carneual al g’à mai büt da nö grand sucès.
Ma li mascari li gh’era.
Am regorda al tep da li stali e stüui,
an serada, certi gigui par li stradi;
i giraua, gioagn, om e fomni,
uistic da ecentrich strasc’, par da pü, da fómna
e cun al müs piacat d’an panèt da la crapa.
Cun pé e ma’ i batea a li porti e i uignia da dit.
I tzetasc’ i s’a piacaua da dré dal scusal,
da la nóna u da la mama.
Li mascari li faua quatar batüdi, da fa’ grignà,
ma atènti, a miga fas cugnós.
A la fi, girat tüta la contrada,
par solit, stüf da fa’ gigui scià e là,
i sa truaua an da la ca’ da ün a fa la solita püscena:
pulènta cun os, cudighi e lüganaghi,
dal “pór purscel” , fac’ sü poch prima dal carneual.
Luisa Moraschinelli /Bu Carneual 2010